Fikcja

Jechali w niespokojnej ciszy, aż Frank zaoferował ponuro: „Nie rozumiem, dlaczego widujesz się z tym facetem!” – Czy nie zdajesz sobie sprawy, jakie to dla mnie poniżające? „Przykro mi” – odpowiedziała Dana, „ale wiesz, że nic na to nie poradzę, a przy okazji, Jack chce, żebyś dzisiaj obejrzał”. "Co!?!" – krzyknął z oburzeniem jej mąż, z którym spędziła piętnaście lat. „Na pewno nie!!!” „To oczywiście zależy od ciebie” – odpowiedziała spokojnie – „ale powiedział, że jeśli się nie pojawisz, wpadnie do twojego biura i skopie cię”. Frank pozwolił sobie na to, parkując samochód przed niczym nie wyróżniającym się kamienicą z piaskowca...

Rozdział 1: Szpital Bobby Wilson był doradcą w sądzie dziecięcym, postępowanie z dziećmi, które doświadczyły przemocy, w domu lub poza nim. Stacey, A piękna 12-letnia dziewczyna, wkrótce skończy 13 lat i jest w ciąży z gwałtu został mu przydzielony przez sąd o pomoc, a prośba, o którą prosiła matka. On także został jej przydzielony młodsza siostra Lynette, 10 lat, która była zgwałcona przez tego samego mężczyznę, co jej starsza siostra. Co za Bobby usłyszał niezwykłą historię, która skłoniła go do zrobienia rzeczy nigdy się nad tym nie zastanawiał. Stacey, wysoka, chuda 12-latka o miodowej blondynce włosy z pasemkami, wąska talia, chude...

Przez Gail Holmes Paul był starszy w rodzinie, miał brata i młodszą siostrę, chociaż dobiegając dwudziestu pięciu lat, nigdy nie stracił dziewictwa. David, nie mogłeś spotkać bardziej napalonego faceta; wystarczyło, że spojrzał na dziewczynę, a ona zrobiła się mokra na tę myśl. Ale teraz Kerrie była dziewczyną, która wiedziała, jak sprawić przyjemność. Problem Paula polegał na tym, że był nieśmiały, ok, kupował wszystkie magazyny dla dziewcząt, a nawet przynosił filmy do odtwarzania, problem polegał na tym, że był zdenerwowany za każdym razem, gdy je oglądał, na wypadek gdyby ktoś z rodziny wrócił do domu, ponieważ z powodu jego ciągłej masturbacji jego...

Dziewica narzeczona kapitana Hirsta W pokoju nagle zapadła cisza, wszystko zależało od odwrócenia karty. Lord Cashmire patrzył uważnie, jak odwracam ostatnią kartę. As. Kolor odpłynął z jego twarzy. „Ale blefowałeś, nerwy na karku” – wyjąkał. „Nerwy, mój Panie” – zapewniłem go. „To tylko nerwy, mogłeś mieć lepszą rękę. „Mój Boże, Cashers, straciłeś wszystko!” wykrzyknęła Bunty Buntingthorpe. Rozejrzałem się, gdy Mallinson pełniący rolę kelnera lub krupier, jak to mówią Francuzi, pchnął w moją stronę ogromną stertę żetonów i notatkę Cashmire'a. Nie byłem szczególnie podekscytowany, chciałem tylko dać staremu głupcowi nauczkę. „Dobry Boże, Cashers” – wtrącił lord Althwaite – „Po prostu postawiłeś swój...

Kathy wiedziała, że ​​musi się spieszyć, przyjaciel jej męża Craig czekał na nią na dole w kuchni. Odwróciła się i jeszcze raz spojrzała w duże lustro na swój fantazyjny kostium, który miała na sobie tego wieczoru na przyjęciu w pracy. Jej mąż, z którym była od dziesięciu lat, John, rzucał ostatnio niesubtelne aluzje na temat jej starego mundurka szkolnego, zastanawiając się głośno, czy po dwójce dzieci nadal będzie się w niego mieściła. Ku jej radości Kathy nadal mogła wcisnąć się w plisowaną spódniczkę, chociaż jej biodra i uda trochę się rozchyliły. Aby dopełnić efekt niegrzecznej uczennicy, kupiła czarne skórzane buty i...

Barman był ciężkim mężczyzną. Miał okrągłą, papkowatą twarz, małe oczy i duży nos. W tej chwili nieustannie drażniła go mucha, która najwyraźniej bardzo lubiła jego nos. Bar był najwyraźniej pusty, a wokół niego kręciło się kilku tancerzy, czekających na rozpoczęcie wieczoru. Niektórzy mieli już klientów i byli zajęci zaspokajaniem ich potrzeb. W głowie przestało mi się kręcić, kiedy w kącie zobaczyłam tancerkę. Miała na sobie ciemnoniebieski jedwabny stanik i dopasowane spodenki. Jej skóra w kolorze kości słoniowej błyszczała w świetle światła. Miała zdenerwowany wyraz twarzy. Zauważyłem, że zmagała się ze swoim wewnętrznym ja. Mój ciąg myśli został przywrócony do rzeczywistości przez...

Była środa, godzina piętnasta i upał letniego dnia dokuczał Lucy i jej przyjaciółce Jillian, gdy wracały ze szkoły do ​​domu. Chodnik był gorący i pokryty liśćmi i orzechami z drzew rosnących wzdłuż ulicy Jillian. Gdy słońce prażyło, z liści wydobywał się ciepły aromat, który przypominał Lucy potpourri, które wyczuła w butikowym sklepie ze świecami przy głównej ulicy jej małego miasteczka. Powietrze było gorące, a zapach płonącej roślinności przyprawił ją o senne i pełne zadowolenia zawroty głowy. Obie dziewczyny wjechały na podjazd Jillian i podekscytowane rozmawiały o weekendzie, mijając zraszacze, plując nieregularnie, naśladując zapach deszczu w letnim słońcu, krople wody pokrywające zieloną...

Wychodzę z sypialni i idę do salonu. Jay siedzi na kanapie z torbą obok siebie. „Hej Jay, cholera, twoja żona to dziwka, o co do cholery tu chodzi” – Wiem, nie miałem nikomu o tym mówić. „No cóż, wiem i Amiee wie, ona właśnie zjadła moją spermę z tyłka Amiee”. "Mówisz poważnie?" „Tak, gdzie byłeś, przydałaby mi się pomoc?” – Kazano mi poczekać w salonie z jej rzeczami. „To nie tak to dzisiaj działa. Poinformowałem ją o zasadach na dziś. Jeśli chcesz ją, albo Aimee, idź po te suki” „Ona mnie nie słucha” „Jaka z ciebie cipka. Czego od niej oczekujesz...

Prolog: Bliźniacze szklane drzwi cicho odsunęły się od siebie, gdy przeszła przez nie milcząca kobieta. Noszenie czarnej odzieży; spod podkoszulka, spodni, kurtki, a nawet paska, cicha postać przesunęła się, by stanąć przed szeroko rozstawionym biurkiem. Siedząc tyłem do gościa, pozostała kolejna postać. Ściana, przed którą stał ten człowiek, pokryta była niezliczoną ilością obrazów i innych przedmiotów zawieszonych właśnie na ścianie lub wystających z niej małych półek. Drzwi, przez które wszedł gość, zamknęły się, przez co pomieszczenie ponownie było dźwiękoszczelne. „Nie chcę słyszeć żadnych wymówek” – powiedział mężczyzna z krzesła, wciąż odwrócony tyłem do kobiety. „Mówię panu, że nie stało się to...

Tata cały dzień był w biurze. Zostawiłem mu wiadomość u jego sekretarki, żeby wiedział, że będę na piętrze w Tyree i będę pilnował dzieci pana Omara. Właśnie kładłam dzieci spać, kiedy zadzwonił telefon. Pobiegłem, żeby odpowiedzieć. „Posiadłość dynastii, rezydencja Tyree, mówi Iesha”. To pan Omar powiedział mi, że spóźni się około dwóch godzin. Postanowiłem poświęcić trochę czasu na przeglądanie jego rzeczy. Poszedłem do jego pokoju i usiadłem na jego łóżku, próbując zdecydować, od czego powinienem zacząć. Gdzie mężczyzna miałby trzymać wszystko, co musiałby ukryć, poza miejscem, w którym wiedział, że będzie spędzał większość dnia? pomyślałem sobie. Jego biuro. Poszedłem do jego...